Grudzień być może jest jednym z najtrudniejszych miesięcy w roku dla osób w żałobie
– smuci, denerwuje, sprawia, że czujemy się osamotnieni, łatwiej się wzruszamy.
Boże Narodzenie i Sylwester to czas mierzenia się z tradycjami, które teraz nie są już takie same – to czas na podjęcie decyzji, które z grudniowych rytuałów chcemy pielęgnować, które zmienić tak, aby honorowały pamięć o bliskich i wspierały pozostałych członków rodziny, a z których zupełnie zrezygnować. Nie ma co się oszukiwać, nie warto trwać w dawnych schematach tylko po to, by zadowolić innych. Odpuść sobie,
znajdź swój spokój. Żadne święta nie muszą być idealne jak w reklamach czy kolorowych obrazkach w social mediach. Nie musisz spełniać konwencji, w której nie czujesz się komfortowo. Jeśli doświadczenie świąt jest dla Ciebie zbyt trudne w tym roku, daj sobie przyzwolenie by je odwołać, nie angażować się w żadną świąteczną aktywność
lub wybrać tylko te, na które czujesz się gotowy. Możesz również spędzić ten czas w zupełnie inny sposób. Twoja żałoba jest ważna – poświęć jej czas. Zadbaj przede wszystkim o siebie. Przyzwól sobie odpowiadać: “Nie, dziękuję” na zaproszenia, propozycje aktywności, na które nie jesteś gotowy. Ważne jest, aby być wyjątkowo wyrozumiałym dla siebie. Nie wstydź się łez. I nie bój się śmiać, gdy coś Cię rozweseli. Masz prawo do wszelkiego typu emocji. Nie oceniaj się. Nie obawiaj się też prosić o pomoc i przyjmować ją.
“W żałobie przejmująco oczywiste jest, że choć ubywa z naszego życia ważna osoba, to przecież nie znika uczucie, jakie do niej żywiliśmy. W czasie świąt honorujemy bliskość, miłość, wykonujemy gesty przebaczenia i wdzięczności, zwracamy się ku sobie. Szczególnie bolesne wydaje się więc, że wciąż odczuwając miłość, nie mamy jej komu przekazać, brakuje fizycznej obecności ukochanego człowieka. Warto spróbować świętowania na nowo, honorując pamięć, dziedzictwo, pozostałe uczucia, obecność mimo nieobecności. Świętowanie można opatrzyć nowymi gestami, stworzyć nowe rytuały poświadczające, że brak fizycznej obecności nie oznacza braku miłości, pamięci i wdzięczności.”
dr Agnieszka Janiak, Puckie Hospicjum pw. św. Ojca Pio
Przygotowaliśmy dla Was wspomnieniowy kalendarz adwentowo-noworoczny ze wskazówkami dotyczącymi pielęgnowania wspomnień i zatroszczenia się o siebie
– z szacunkiem, miłością, wdzięcznością. Chcielibyśmy, żeby te aktywności sprawiły Wam przyjemność, były uzdrawiające i pomogły zachować pamięć o ukochanej osobie przez cały sezon świąteczno-noworoczny.
Jeśli to Twój pierwszy sezon świąteczny bez bliskiej osoby, przejście przez wszystkie “zadania” i “aktywności” może być zbyt trudne. Jeśli poczujesz wewnętrzny opór, odpuść, nie zmuszaj się do niczego. Możesz oczywiście wprowadzić dowolne modyfikacje,
dzięki którym poczujesz, że dana aktywność będzie bardziej spójna z Tobą.
Kliknij w obrazek, poznaj aktywność na dany dzień.
Dzień 1
Przygotuj kartkę i coś do pisania. Jeśli wolisz, notuj w telefonie lub komputerze. Polecamy Ci jednak pisanie odręczne, ponieważ bardziej aktywizuje naszą pamięć. Poświęć 10 minut na zastanowienie się z czym kojarzą Ci się Święta Bożego Narodzenia? Z jakimi przedmiotami, zwyczajami, aktywnościami, smakami, miejscami, atmosferą, emocjami? Lubisz je a może nie bardzo? Jeśli już znasz odpowiedzi, to czas na zadanie: przygotuj listę tego, co chcesz zrobić w tym miesiącu po raz pierwszy w ogóle lub po raz pierwszy inaczej. Miej tę listę w zasięgu wzroku, pamiętaj o niej w kolejnych dniach.
Dzień 2
Praktykujesz już wdzięczność? A może zaczniesz? Melody Beattie pisze: “Wdzięczność odblokowuje pełnię życia. Zmienia to, co mamy w wystarczające, a nawet więcej. Przekształca opór w akceptację, chaos w porządek, zmieszanie w jasność. Może zmienić posiłek w ucztę, budynek w dom, nieznajomego w przyjaciela.”. Jesteś gotowa / gotowy by się o tym przekonać?
Oto zadanie:
Przygotuj notes albo notatnik w telefonie, w którym przez kolejne dni grudnia
(a jeśli zechcesz to również przez kolejne miesiące) będziesz prowadzić codzienne zapiski. Każdego dnia najlepiej na osobnej stronie zanotuj 3 elementy ze swojej rzeczywistości, za które czujesz wdzięczność względem siebie, innych osób i świata. Tu nie chodzi o jakieś wielkie sprawy, ale o drobiazgi codzienności, których zauważenie uwrażliwi Cię na to, co piękne i dobre w Twoim życiu. Na Twojej liście mogą znaleźć się na przykład: słoneczny dzień, smaczny posiłek lub przyjemna rozmowa, rozwiązanie trudnej sprawy, uprzejmość okazana przez nieznajomą osobę. Możesz również dodać punkt, w którym napiszesz za co jesteś wdzięczna / wdzięczny osobie, która odeszła lub pupilowi, który przekroczył tęczowy most. Czego dobrego Cię nauczyły wasze wspólne doświadczenia? Wierzymy, że docenianie nawet drobnych miłych chwil sprawi Ci przyjemność.
Możesz również stworzyć słoik wdzięczności. Przygotuj duuuży słoik, do którego będziesz mogła wrzucać małe karteczki ze swoimi codziennymi wdzięcznościami. Każdego dnia zapisz na kartce coś, za co czujesz wdzięczność, i wrzuć to do słoika. Możesz wracać do pojedynczych karteczek w trudniejszych chwilach (wyciągając losowo jedną albo kilka). Możesz też przy okazji świąt, urodzin albo innego ważnego dla Ciebie dnia wyjąć wszystkie karteczki i wtedy je przeczytać.
Dzień 3
Wybacz innym. Wybacz sobie. Być może trzymasz się takich uczuć jak żal, gniew, poczucie niesprawiedliwości czy poczucie winy związane ze stratą bliskiej osoby.
Być może są rzeczy, za które obwiniasz siebie lub zmarłego, być może są słowa,
które pozostały niewypowiedziane lub wręcz przeciwnie tkwią w Tobie jak ostry sztylet,
być może są zdarzenia, które ciążą Ci na sercu od czasu straty. A może coś chciałabyś/chciałbyś wybaczyć zmarłemu? Za coś przeprosić? A może po prostu nie zdążyłeś się pożegnać…
Dziś mamy dla Ciebie propozycję – weź głęboki oddech, bądź szczery ze sobą i przelej na papier w formie listu, to co kłębi się w Twojej głowie, co Cię męczy, uwiera. Niech papier przejmie Twoje emocje i uczucia, niech głowę opuszczą dręczące Cię myśli. Pisz z perspektywy „ja” przechodząc przez sześć obszarów:
I. Gniew i obwinianie siebie i innych
II. Ból i smutek
III. Strach i niepewność
IV. Wyrzuty sumienia i poczucie odpowiedzialności
V. Intencje i pragnienia
VI. Miłość, wybaczenie, zrozumienie i uznanie.
Listu nie wysyłaj. Spal go, by w ten symboliczny sposób oznaczyć nowy początek.
Dzień 4
Czas na self-care – zadbanie o siebie, poświęcenie czasu sobie. Jeśli jest słonecznie
– wyjdź na spacer i wystaw twarz do słońca łap jego ciepło, pada śnieg – wyjdź na spacer i spróbuj złapać płatki śniegu, przyjrzyj się im. Jest ponuro i pada? Przyjemniej będzie zostać w domu, owinąć się w miły koc (poczuj jego miękkość), przygotować filiżankę ulubionej kawy, herbaty, czekolady, kakao … cokolwiek, co sprawi Ci przyjemność (skoncentruj się na zapachu, smaku, temperaturze napoju). Poczytaj, poćwicz, zdrzemnij się, obejrzyj film, posłuchaj muzyki, rozpieść siebie domowymi zabiegami kosmetycznymi… Niezależnie od tego, co wybierzesz nie żałuj sobie tej przyjemności!
Dzień 5
Być może jesteś już w trakcie świątecznych porządków, a gdyby tak posprzątać również bałagan w głowie? Dziś zwróć uwagę jak na co dzień, w różnych sytuacjach, mówisz o sobie i do siebie. Czy jesteś dla siebie życzliwa / życzliwy i łagodna / łagodny. Czy doceniasz siebie? Czy zauważasz jaką drogę już przeszłaś / przeszedłeś?
Życie doświadcza nas czasem bardzo ciężko i nie ma sensu dokładać samemu sobie krytycznych, negatywnych myśli i opinii o sobie. Z dużym prawdopodobieństwem jesteś dla siebie zbyt surowy. Zmierz się z Twoim wewnętrznym krytykiem zamieniając jego negatywne podszepty na pozytywne – na początek spróbuj usunąć negacje
– “Nie mogę czegoś zrobić” zamień na “Mogę to zrobić!”
Zasługujesz na spokój, relaks i dobry nastrój.
Inne techniki poznasz czytając książkę “Kontrolowanie Wewnętrznego Krytyka
– efektywne ćwiczenia praktyczne” autorstwa Steva Andreasa.
Dzień 6
6 grudnia… Mikołajki. Dobry czas by zrobić coś szlachetnego, wesprzeć wyjątkowe inicjatywy na przykład te pomagające osobom w żałobie. Jedną z nich jest ogólnopolski bezpłatny Telefon Wsparcia 800 108 108 Fundacji Nagle Sami, który działa nieprzerwanie od 2012 roku. Rozmowy z psychologami Fundacji pomogły już kilkunastu tysiącom osób w żałobie. Może Ty również z niego skorzystałaś / skorzystałeś lub rozważasz taką możliwość?
A może zdecydujesz się zostać wolontariuszem przy projekcie społecznym, który spodobałby się Twojej bliskiej zmarłej osobie lub który byłby dla niej znaczący, może ugotujesz i dostarczysz posiłek dla osób potrzebujących, włączysz się w przygotowania charytatywnego kiermaszu w okolicy lub działania Szlachetnej Paczki, wpłacisz datek na hospicjum lub fundację lub zdecydujesz, że przekażesz właśnie im 1,5% swojego podatku?
Pomaganie innym pomaga wzrastać nam samym, przynosi radość i poczucie sensu, bywa również że wzmacnia relację ze zmarłą osobą.
Dzień 7
Rozmowa ma wspierającą moc i może być źródłem siły. Jeśli czujesz potrzebę porozmawiania o przemijalności i żałobie, może weźmiesz udział w spotkaniu Death Cafe? Wiedz jednak, że spotkania Death Cafe nie pełnią funkcji terapii lub grupy wsparcia i nie zastępują profesjonalnej pomocy psychologicznej. Udział w nich nie jest zalecany dla osób w stanie kryzysu lub w świeżej żałobie. O tym czego możesz doświadczyć podczas spotkania Death Cafe przeczytasz na blogu.
Dzień 8
Choć dziś coraz częściej życzenia wysyłamy e-mailem lub SMS-em, być może zdecydujesz się przygotować tradycyjne kartki z życzeniami? Przemyśl ich treść.
Może w tym roku zamiast “Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku” – dodasz coś osobistego od siebie? Czego dobrego tak naprawdę życzysz bliskim? Wiadomość napisana odręcznie z czasem nabierze jeszcze bardziej wyjątkowego charakteru stając się cenną pamiątką. A może w Twoich archiwach są kartki świąteczne wypisane ręką osób, których już nie ma? Może zechcesz dziś po nie sięgnąć i pozwolisz sobie na chwilę rozczulenia i wspomnienia?
Dzień 9
Dziś nie żałuj sobie i innym ciepłych słów i gestów. Aktywność na dziś to powiedzieć coś dobrego, miłego, serdecznego najpierw sobie, a potem każdej osobie, z którą dziś wejdziesz w osobisty, bliższy kontakt. Nawet jeśli miałoby to być tylko “Dziękuję”, uśmiech, serdeczność wyrażona gestem. Życzliwość pomaga wzrastać i Tobie, i tym, którym ją okażesz.
Dzień 10
Trwając w rozpaczliwej tęsknocie możemy nie zauważyć starań osób, które dzielą z nami codzienność. Możemy łatwo poczuć się zlekceważeni, zignorowani lub rozczarowani zachowaniem bliskich, którzy błędnie interpretują nasze potrzeby, niedoskonale odczytują myśli lub złoszczą się na to, co i jak mówimy.
Podejmij dziś życzliwy kontakt z 3 osobami, również tymi, z którymi dawno nie miałeś kontaktu, podziel się z nimi choćby “Dzień Dobry. Dzwonię, żeby życzyć Ci dobrego dnia. Co u ciebie słychać? ” Może umówicie się na spotkanie? W kawiarni, kinie, na Jarmarku Bożonarodzeniowym? A może po prostu pójdziecie na spacer do parku, dokarmicie razem ptaki?
Nie odmawiaj sam sobie życzliwych relacji z Rodziną i przyjaciółmi.
Dzień 11
Zajmij się tym, co Ty i bliska Ci osoba robiliście zwykle razem lub tym, co Ci ją przypomina. Jeśli to zbyt trudne, możesz po prostu pomedytować, pomodlić się.
A może uznasz za ciekawy pomysł napisanie toastu ku pamięci osoby zmarłej,
który wygłosisz podczas kolacji wigilijnej lub w czasie rodzinnych spotkań w kolejnych świątecznych dniach? Może spełnisz ten toast ulubionym napojem zmarłego?
Toast może być dobrą okazją do wspominania ukochanej bliskiej osoby i refleksji nad wpływem, jaki miała na życie zebranych osób.
Dzień 12
Symbolika ognia jest bardzo ważna w pielęgnowaniu pamięci o zmarłych.
Zwyczaj zapalania świec i zniczy wywodzi się z przedchrześcijańskich obrzędów nazywanych Dziadami. Dawniej ogniska palone na rozstajach dróg miały oświetlać drogę wędrującym duszom. Wierzono też, że ogień przyciąga dobre duchy, a zagradza drogę złym demonom. Palono również świece, które miały ogrzać powracające dusze.
Współcześnie ogień jest metaforą życia wiecznego.
Zapal świecę. Niech jej blask napełnia Cię nadzieją przez cały dzień lub wieczór, popatrz na płomień, poczuj jego ciepło. Pomyśl życzenie. Zapisz je na kartce, w notatniku, kalendarzu. Jeśli nie masz życzenia, niech będzie to intencja, myśl, która wyraża Twoje wewnętrzne pragnienie.
Dzień 13
Najcenniejsze prezenty nie mają ceny wyrażonej pieniężnie. Zachęcamy Cię serdecznie, by obdarować bliskich swoim czasem i uwagą oraz prezentami pełnymi wspomnień i wzruszeń, za którymi stoi wyjątkowa historia. Pięknym gestem będzie przekazanie kolejnym pokoleniom przedmiotów o wartości sentymentalnej, wybierając je tak by pasowały do ich zainteresowań. Historia przedmiotu bywa czasem bardzo ciekawa. Warto więc ją poznać, a potem opowiedzieć obdarowywanej osobie.
Jeśli nie masz możliwości zrobić tego osobiście, dołącz do podarku list opisujący dzieje ofiarowanego przedmiotu
Dzień 14
Jeśli gotowanie sprawia Ci przyjemność, może zechcesz odtworzyć recepturę na świąteczne danie, które dotychczas przygotowywała osoba, której w tym roku zabraknie przy świątecznym stole? A może włączysz do świątecznego menu dania,
które bardzo lubiła? Jednak jeśli Ty sam lub pozostali domownicy nie jesteście zwolennikami tej potrawy lub smaku – nic na siłę, po prostu wybierz inny sposób na uhonorowanie pamięci.
Dzień 15
Dziś przypada Dzień Herbaty może to dobra okazja, by uważnie wypić filiżankę czy kubek ulubionego naparu… Szczególnie zimą lubimy wracać do metafory przedstawionej w książeczce „Plasterki na tęsknotę” autorka Ewa Zawisza-Wilk porównuje wyschnięte listki herbaty do pamięci. Czyż nie jest tak, że listki herbaty są początkowo soczyste i pełne życia, zupełnie jak wydarzenia, których jesteśmy częścią? Z upływem czasu listki kurczą się, marszczą i zmieniają kolor, podobnie jak blednie nasza pamięć o wydarzeniach, lecz kiedy zalejemy listki herbaty gorącą wodą, ponownie rozwijają się i cieszą aromatycznym naparem… podobnie jak nasze wspomnienia pod wpływem czasu i serdecznych uczuć.
Ważne momenty nadają sens naszemu życiu, dlatego warto je kolekcjonować i nadawać im znaczenie. Przejrzyj więc dziś galerię zdjęć z tego roku, może wybierzesz po jednym zdjęciu z każdego miesiąca i utworzysz z nich galerię najważniejszych momentów tego roku, opatrzysz opisem? Dostrzeż zarówno momenty szczęścia, zachwytu,
jak i trudności, czy strat. O ile ubożsi bylibyśmy, gdyby tych wszystkich wydarzeń nie było w naszym życiu? Dziś dostrzeż to bogactwo i zatrzymaj na chwilę z wdzięcznością.
Dzień 16
Przejrzyj album ze zdjęciami. Może chciałabyś / chciałbyś pokazać go w większym gronie w czasie Wigilii lub świątecznych spotkań w kolejnych dniach? To będzie dobra okazja do rozmów i wspomnień. A może po prostu ustawisz zdjęcia bliskich zmarłych w widocznym miejscu, w otoczeniu świątecznych dekoracji? Niech będzie to namiastka ich obecności.
Dzień 17
Rozważ świąteczne udekorowanie miejsca spoczynku. Poinsecja lub gałązki świerku i ostrokrzewu będą odpowiednie do zimowej pory roku. Możesz również przygotować świąteczny stroik wykorzystując szyszki, suszone kwiaty, gałązki pomalowane na biało, posrebrzone lub pozłocone brokatem oraz świąteczne ozdoby. Zapal światełko pamięci
– lampion lub znicz w kształcie choinki. Niech ten moment będzie okazją również do refleksji, modlitwy, wspomnień, a nawet rozmowy z osobą zmarłą.
Dzień 18
Spróbuj ozdobić swój dom lub choinkę dekoracjami, które symbolizują ukochaną osobę.
Być może w Twojej rodzinie przechowuje się z roku na rok ozdoby choinkowe,
być może któraś z nich była szczególnie miła dla zmarłego, być może wykonał ją sam
– teraz, gdy nie ma go w czasie rodzinnych świątecznych spotkań, niech ta ozdoba będzie symbolem jego duchowej obecności. Jeśli nie ma w Waszej rodzinie takiej szczególnej ozdoby, wykonajcie ją w roku, w którym straciliście najbliższą Waszemu sercu osobę
– niech będzie symbolem wiecznej pamięci o wszystkich miłych wspólnych świątecznych chwilach. Przykładem takiej ozdoby może być “łańcuch pamięci” sklejony z wąskich pasków kolorowego papieru – na każdym z pasków zapiszcie swoje ulubione wspomnienia, swoje obecne uczucia lub przymiotniki, które odzwierciedlają szczególne cechy zmarłego. Gotowy łańcuch możecie powiesić na choince lub użyć do dekorowania salonu, w którym odbywają się świąteczne spotkania. Będzie symbolem rodzinnych więzi i wzajemnego wzmocnienia. A może na tegorocznej choince powiesisz zdjęcia bliskich naklejone na grubszy kartonik i wycięte w kształt serca, gwiazdki lub bombki?
Dzień 19
Czy zdecydowałaś / zdecydowałeś już o tym, jak spędzisz najbliższe świąteczne dni? Czy podejmiesz się organizacji spotkania u siebie, czy może przyjmiesz zaproszenie od rodziny lub przyjaciół? A może otworzysz swój dom dla niespodziewanego gościa oferując symboliczne puste miejsce przy wigilijnym stole komuś w potrzebie?
Jeśli zdecydowałaś / zdecydowałeś się spędzić ten najbliższy świąteczny czas w samotności, skupieniu i wyciszeniu – to też jest OK. Wybierz taki sposób spędzenia świąt, który będzie dla Ciebie wspierający i pamiętaj, że nie musisz się tłumaczyć ze swoich decyzji oraz że zawsze możesz je zmienić.
Dzień 20
Na kilka dni przed świętami możesz zastanowić się nad wyborem opowieści,
którą chcesz się podzielić.
Dzielenie się opowieściami o chwilach spędzonych ze zmarłą ukochaną osobą może przynieść zarówno głęboką radość, jak i smutek. Jeśli czujesz, że będzie to dla Ciebie wzmacniające i miłe – opowiedz w czasie świątecznych spotkań swoją ulubioną historię o zmarłym i zaproś innych domowników o podzielenia się ich wspomnieniami, anegdotami, historiami.
Utrzymanie pamięci o zmarłej osobie poprzez opowieści jest jednym z prezentów,
jakie możesz dać innym członkom swojej rodziny lub przyjaciołom.
Dzień 21
Nawet najdłuższa noc nie trwa wiecznie, nawet największa ciemność znika w zetknięciu ze światłem. Dziś dzień przesilenia zimowego, z którego płynie piękna i mądra lekcja: każdy, nawet najdłuższy smutek, strach i cierpienie się kończą – a mroczne nastroje ustępują pod wpływem tlącej się w nas nadziei, miłości i wdzięczności. Zaproś jasność do swojej codzienności pamiętając, że każda zmiana rozpoczyna się w Tobie.
Choć trochę zmień rutynę dzisiejszego dnia. Jak się z tym czujesz?
Dzień 22
Zapachy silnie oddziałują na nasze zmysły. Co powiesz na przygotowanie aromatycznej ozdoby świątecznej, która wypełni mieszkanie aromatem pomarańczy i goździków?
Taka kombinacja aromatów relaksuje i uspokaja, niweluje skutki stresu, poprawia samopoczucie i dodaje energii do działania. Przygotuj owoc pomarańczy i saszetkę suszonych goździków – nakłuwaj owoc goździkami tworząc różne wzory.
Umieść kompozycję na szklanej podstawce / talerzyku / kieliszku do jajek.
Dopełnieniem dekoracji mogą być świeże świerkowe gałązki.
O aromatyczny komfort możesz zadać również używając gotowe olejki, patyczki zapachowe, zapalając świece lub kadzidełka.
Dzień 23
Poćwicz mówienie “NIE” – asertywne i konstruktywne: “Nie, dziękuję”, “Nie, nie chcę o tym rozmawiać”, “Nie nie jestem na to gotowa / gotowy”…
Bądź ze sobą szczery. Z innymi również. Jeśli właśnie kogoś straciłeś tegoroczne święta będą zupełnie inne niż dotychczas. W trosce o siebie i innych wielu aktywnościom, zwyczajom, rytuałom powiesz NIE, bo nie będziesz czuć się w zgodzie z nimi i to jest OK. Masz do tego prawo.
Dzień 24
Traktuj dziś siebie i innych z życzliwością. Pozostaw przy wigilijnym stole tradycyjne puste nakrycie dla niespodziewanego gościa, niech symbolizuje ono również pamięć o bliskich, którzy odeszli. Puste miejsce udekoruj świerkową gałązką lub kwiatem.
Dzień 25
Posłuchaj muzyki – kojącej a może tej, której lubiliście słuchać razem, która była ulubioną muzyką osoby zmarłej? Jeśli masz ochotę śpiewaj i tańcz. Jeśli wolisz, medytuj.
Dzień 26
Obejrzyj film – świąteczny lub taki, który lubiliście oglądać razem? Może “Listy do M.”, może “Kevin sam w domu”, może “Opowieść wigilijna”. Wybierz taki, który da Ci ukojenie, spokój, przywołuje ciepłe wspomnienia, bawi.
Dzień 27
Popatrz sobie w oczy w lustrze. Co dobrego widzisz? Za co siebie lubisz?
Co Ci się w Tobie podoba? Dostrzeż piękno na zewnątrz i sięgnij głębiej do strefy duchowej – wewnątrz.
Dzień 28
Wyłącz komórkę, komputer, tablet. Dziś po prostu słuchaj innych i siebie. Mniej mów, oszczędzaj słowa, nie rzucaj ich na wiatr. Gdyby Twoje życie było opowieścią, jaka byłaby Twoja historia?
Dzień 29
Zrób sobie i innym dzień pełen uśmiechu. Zacznij od siebie i rozdawaj życzliwy uśmiech wszystkim kogo napotkasz! Zbliża się Nowy Rok. Czy to nie jest dobry powód by uśmiechnąć się choćby do siebie z nadzieją, że każdy koniec oznacza również nowy początek. Możesz też pokusić się o praktykę jogi śmiechu: Stań przed lustrem i zacznij od pojedynczych ha, ha, ha, przejdź do dłuższych haha, haha, hahaha, hahahaha i tak dalej aż magicznie, w sposób całkowicie naturalny zaczniesz się hahać naprawdę radośnie.
Dzień 30
Jednym ze sposobów na podtrzymanie relacji i pielęgnowanie spuścizny po ukochanej osobie jest życie w sposób, z którego byłaby dumna, kierowanie się jej wskazówkami
lub wartościami, które uznajemy również za własne. Może podejmiesz zobowiązanie przeżyć nowy rok właśnie w ten sposób?
Dzień 31
A gdy tak wejść w nowy rok z nadzieją na lepszą przyszłość?
Gdyby intencja na nadchodzący 2024 rok mogła być wyrażona TYLKO jednym słowem, jakie byłoby to słowo? Zapisz je na kartce lub w dzienniku wdzięczności, jeśli nadal go prowadzisz, i zastanów się, jak to słowo może towarzyszyć ci w codziennych aktywnościach.
