Zbliża się ceremonia ostatniego pożegnania, zostałeś poproszony o przygotowanie treści choćby krótkiego osobistego pożegnania, które zostanie wygłoszone w czasie pogrzebu. Jesteś zagubiony, rozbity przez targające Tobą emocje, uważasz, że nie masz zdolności literackich. Zastanawiasz się jak w tak krótkim czasie i w krótkiej formie streścić wiele wspólnych lat pełnych wydarzeń, miłości, wzruszeń. Jak to ubrać w słowa?
Rozumiemy Cię doskonale. Jeśli potrzebujesz inspirujących wskazówek jak przygotować wyjątkową mowę pogrzebową, sięgnij do poniższego krótkiego poradnika.

Najważniejsze, by słowa płynęły prosto z serca.
Układaj słowa z czułością, miłością i wdzięcznością za wspólny Wasz czas.
Ceremonia ostatniego pożegnania to moment na to, aby ostatni raz publicznie zadeklarować uczucia względem żegnanej osoby, powiedzieć słowa, które należycie ją uhonorują, wyrażą szacunek, uznanie, wdzięczność, podziw lub po prostu będą zamknięciem Waszej relacji.
Jeśli będziesz poproszony o wygłoszenie mowy pogrzebowej – nie musisz się jej uczyć na pamięć. Spisz słowa na estetycznej kartce i po prostu odczytaj je w trakcie ceremonii. Nie przejmuj się, że wypowiesz je nieskładnie, niezdarnie – to nie jest konkurs recytatorski. Nie karć się za drżący głos, łzy, potknięcia językowe.
To normalne i zrozumiałe. To czyni Cię prawdziwym.
Jak napisać mowę pogrzebową?
5 prostych elementów osobistej mowy pogrzebowej
- powitanie i podziękowanie – krótkie powitanie zebranych rozpoczynające mowę i krótkie podziękowanie dla wszystkich zgromadzonych na ceremonii – wystarczy “Witam wszystkich zebranych” / “Dziękuję wszystkim przybyłym na uroczystość”.
Oczywiście możesz tę część rozbudować podkreślając obecność rodziny, przyjaciół, znajomych z pracy lub konkretnej osoby, która była ważna w życiu zmarłego; - refleksja – nawiąż do cyklu życia i śmierci, przemijalności wszystkiego, co istnieje, refleksji nad sensem życia, jego pięknem i wartością. Możesz odwołać się do cytatów z utworów literackich (poezji i prozy), myśli osób cenionych przez Ciebie
i/lub zmarłego; - historia życia – opowiedz o życiu żegnanej osoby ze szczególnym akcentem na jej charakter, wartości, którymi kierowała się w życiu i jakie wniosła w życie innych osób.
Jakie miała pasje. Z czego była znana. Przywołaj ważne momenty, kluczowe fakty i wydarzenia. Opowiedz rodzinną historię, której zmarły był głównym bohaterem. Najbardziej intymne lub kompromitujące historie oczywiście zostaw dla siebie; - osobista relacja – opowiedz jaka relacja Was łączyła, podziel się wspomnieniami
lub anegdotami. Możesz podkreślić to, co było w Waszej relacji ważne, wyjątkowe, niezastąpione, co zmarły wniósł w Twoje życie. Nawet jeśli to była trudna relacja postaraj się gorzką refleksję zrównoważyć pozytywną cechą charakteru zmarłego
lub powiedz czego ta relacja Cię nauczyła. Mimo wszystko pamiętaj o wdzięczności; - ostatnie słowa – skieruj słowa miłości, tęsknoty i pożegnania bezpośrednio do żegnanej osoby. Podziękuj za to co ważne. Możesz też skierować do zmarłego słowa, których nie dane Ci było wypowiedzieć za jego życia;